از: وین بتا
ترانه رضوی، یک پزشک معمولی نیست. او پزشکی در تشکیلات مرکزی گوگل در مانتین ویو "Mountain View" کالیفرنیا است ، جایی که وی مسئولیت حفظ سلامتی کارکنان گوگل را برعهده دارد. همچنین او علاقمند است که چگونه فن‌آوری ، سلامت ما و مراقبت‌های پیشگیری از بیماری‌ها را تحت تأثیر قرار می دهد.

چند ماه قبل ، او یک وبلاگ پخته و آموزنده را درباره این موضوعات به نام Dr. Razavi"s Good to Know Info را آغاز کرد. وی آنقدر مهربان بود که به سؤالات من درباره فعالیت‌های چندگانه اش و اینکه چه احساسی درباره وبلاگ‌نویسی در گوگل دارد ، پاسخ دهد.

در پایین می توانید متن این مصاحبه را با ترانه که می‌خواهد دنیا را به مکان بهتری تبدیل کند ، بخوانید:

رولاتد : برای چه وبلاگ‌نویسی را شروع کردید؟ فقط می‌خواستید به کارکنان گوگل کمک کنید یا قصد کمک به بقیه مردم را هم داشتید؟

ترانه : هنگامی که کار در گوگل را آغاز کردم ، متوجه شدم که مخاطبان علاقمندی دارم ، به معنی این که با کارمندان گوگل می‌توانستم از طریق میل در ارتباط باشم و می توانستم اطلاعات پزشکی آنها را از طریق میل به روز کنم. آشکار است که گوگلی‌ها و هر کس دیگری در این شغل به سختی کار می‌کند.

علیرغم تلاش اصلی ما در گوگل که سعی داریم بین کار و تفریح موازنه برقرار کنیم ، گاهی کارکنان گوگل از اقدامات پیشگیرانه برای مراقبت از سلامتی غافل می‌شوند ، بنابراین آنها به کسانی احتیاج دارند که این مسائل را به آنها یادآوری کنند ، من متوجه شدم که کسانی که برای به دست آوردن اطلاعات پزشکی به اینترنت مراجعه می‌کنند ، غالبا با اطلاعات نامعتبر و مغشوشی پیش من می‌آیند.

بنابراین من با فرستادن توصیه‌های سلامت عمومی کار خودم را آغاز کردم: ارگونومی در کار ، مقابله با استرس ، توصیه‌هایی برای افرادی که زیاد پرواز می‌کند ، این مطالب را با میل برای کارمندان می‌فرستادم. سرگئی برین کسی بود که به من توصیه کرد ، نوشتن وبلاگ را آغاز کنم تا بقیه بتوانند از آن سود ببرند.

رولاند : شما نوشتن وبلاگ را بلافاصله بعد از استخدام در گوگل آغاز کردید یا بعد از چند ماه به این کار اقدام کردید؟

ترانه : من بعد از یک سال وبلاگ‌نویسی را شروع کردم. من وقتی شروع به کار در گوگل کردم ، اصلا نمی‌دانستم وبلاگ یعنی چه. من مثل دکتر مک‌کوی در استارت شیپ انترپرایز (اشاره به سریال جنگ ستارگان) ، احساس می‌کردم کمی از محل و مکان اصلیم دورم. البته یکی از گوگلی‌ها یعنی "سیمون فلد" در آغاز کار به من کمک کرد و حالا من با سه نفر دیگر در گوگل وقتی سؤالاتی درباره جنبه‌های فنی وبلاگ دارم در ارتباطم : کارن وایکر ، اریک کیس و تاد مارکلز.در ابتدا نوشته هایم در وبلاگ اصلی رسمی گوگل ، منتشر می‌شد ولی من شروع به نوشتن پستهای بیشتری کردم و وبلاگم را تحت نام خودم ، شروع کردم.

من خشنودم که کارم را با وبلاگ رسمی شرکتی آغاز کردم که به عنوان یک تشکیلات قانونی من را از مسئولیت‌های قانونیم آگاه کرد ، درگیری‌های قانونی که می‌تواند شخص را در حین دادن توصیه‌های سلامت به مخاطب عام ، گرفتار کند. من در مورد این احتمالات ، خام و بی‌تجربه بودم. ولی حالا من از ضرورت آوردن عباراتی که می‌تواند مسئولیت‌های قانونی را از من سلب کند در وبلاگم آگاه شده‌ام.(از آنجا که پزشکی دانشی همیشه در حال تغییر است و از سوی دیگر همواره ممکن است برداشت‌های نادرستی از اطلاعات پزشکی شود ، بسیاری از مجلات ، وبلاگ‌ها و رسانه‌های دیگری که به امور پزشکی و سلامت می‌پردازند ، عباراتی حقوقی disclaimer را در متن نوشته خود می‌آورند که آنها را از دعوی‌های قانونی نجات می‌دهد.)